Te leuk soms zoals kinderen de wereld zien. Jaloersmakend mooi vaak ook. Want hoe heerlijk is het als je als kind, vol overtuiging, meent een zebra in de tuin te zien!
‘Kijk. Kijk. Een zeeeeeeebra!’
Dat riep een van de kinderen, de ogen groot van verbazing, toen ze door het raam naar buiten keek en in de verte inderdaad een zwartwit gestreept paard zag.
Ze holde naar de groep om de leidster te halen.
‘Kom. Kom. Een zeeeeebra!’
‘Wow, het lijkt wel een dierentuin hier’, antwoordde die, toen ze samen het dier bewonderden.
‘Ja, zeg dat wel!’
Ze holde weer terug naar de groep. Nu om de andere kinderen te halen, waarna het dringen was achter het raam, alsof we met zijn allen inderdaad in het park waren, met op afstand de dieren.
Hadden we dan echt een zebra in onze tuin staan?
Nee hoor ;-)
Maar ons paard Sara droeg een kleed over de rug: een zwartwit gestreept kleed. Van veraf had het er inderdaad de schijn van dat er een zebra in de wei stond.
Een van de kinderen zag het gelijk: ‘Dat is gewoon een paard’, antwoordde hij nuchter, zich verbazend over zo veel ophef bij zijn leeftijdsgenoten, waarna hij zich omdraaide en terug naar binnen liep.
De andere kinderen verwonderden zich nog even door. Over waarom het paard zich dan toch had verkleed? Het was geen carnaval, toch?
Heerlijk, die wereld van de kinderen.
Je kunt alles worden wat je wilt, zelfs als paard. Het enige wat je nodig hebt is verkleedspullen!
