Het is misschien wel een primeur. Wereldwijd! Het enige kinderdagverblijf, het enige kinderdagverblijf ooit (!) zelfs, dat een kind zo uniek als dit op de groep heeft!
Als het toch eens écht waar is …
Weet je, alle kinderen die hier komen zijn heel bijzonder, vinden wij. We hebben ze allemaal evenveel lief. We zien ze allemaal even graag. Maar deze ene … Tja, die is dan zeg maar extreem bijzonder.
Vertel!
Nou, met twee leidsters die zwanger zijn, is het logisch dat het op de groep nogal eens over baby’s gaat. Sterker nog: ‘baby in de buik’ is het thema op de groepen, nu allebei vlak voor hun verlof zitten.
Heerlijke momenten levert dat op, met het groepje kinderen in een kleine kring op de grond, rondom de leidsters.
Dan wordt er naar de bolle buik gekeken. Soms gestaard. Dan wordt er gevoeld. Geaaid. Dan komen er vragen. En dan wordt er over gepraat, over dat alle kindjes uit de buik komen bijvoorbeeld.
Maar dat laatste … blijkt dus helemaal niet waar te zijn!
Want één van onze driejarigen komt niet uit de buik, tenminste niet rechtstreeks, maar komt uit een ei!
En echt: we hebben het geprobeerd, heel tactisch, om zijn verhaal onderuit te halen. Dat toch écht alle kinderen die ooit zijn geboren, uit de buik van hun mama komen. Dat hij het anders nog maar eens na moet vragen aan zijn ouders. En dat alléén dieren – zoals vissen, insecten, reptielen en vogels – eieren leggen, waar dan de kleine dieren uit geboren worden.
Maar nee, hij wilde er niks van weten.
Hij zat in een ei als ongeboren baby. Dat leidde geen twijfel. Zijn moeder is op een gegeven moment naar het toilet gegaan, waar ze hem heeft uitgepoept. Waarna hij zelf het ei open heeft gebroken en tevoorschijn is gekropen!
‘Dus niks uit mama’s buik! Ik kom uit een ei!’
Hij was zo overtuigd dat wij intussen zelf zijn gaan twijfelen. Dat dus inderdaad alle miljoenen miljarden kinderen in de geschiedenis van de mensheid geboren zijn uit de schoot van hun moeder, op één kind na! En laat dat kind nu net bij ons op de groep zitten! Hoe bijzonder …