We zijn een groen kinderdagverblijf. Dat wil bijvoorbeeld zeggen dat kinderen hier liefde voor de natuur mee krijgen. Voor bloemen en planten, maar ook voor dieren. Vandaar al onze knuffel-, aai- en kijkdieren.
Dat die liefde soms heel ver gaat, bleek deze week …
‘We hebben een slang gevonden!’
‘We hebben een slang gevonden!’
Twee kinderen komen aangerend bij de leidster. Die moet subiet mee komen. Naar de slang, die natuurlijk een regenworm blijkt te zijn. Gelukkig maar. Want een schaap vinden we zelf eigenlijk al wel exotisch genoeg hier 😉
De slang moet naar de moestuin, vinden ze. Daar ligt lekker eten op hem te wachten (of op haar, dat konden we zo snel niet goed zien ;-)
Maar oppakken …? Tja, dat durven ze niet zo goed.
Denken in oplossingen. De kinderen hier doen dat. Dus gaat een van de twee naar de zandbak om met een lepel terug te komen!
Heel voorzichtig wordt de slang op de lepel gelepeld.
Maar oh jee … onderweg naar de moestuin komen we door de zandbak. En geloof het of niet: de slang valt juist daar van de lepel af. Gelukkig kunnen slangen tegen een stootje. Hij beweegt nog. Het enige probleem: hij is smerig, want behangen met zand.
En dan is er maar één iemand die kan helpen …
Inderdaad: de slangendokter!
(Serieus: zo noemden de kinderen, die nu volledig in het avontuur opgingen, de leidster nu 😉
Op doktersadvies doen de kinderen vervolgens een beetje water op de slang. En ja hoor: na een paar tellen glimt hij weer als nieuw. Nog even wachten … Gelukkig: hij beweegt nog!
De slang wordt weer op de lepel gelegd. En hoe leuk: deze keer met de hand. Het beestje is al niet zo eng meer als zojuist! En nog trotser dan zo even lopen ze nu naar de moestuin.
Smakelijk eten, slang!
